De Vel (Fednav): "Het was knokken om staalcontracten binnen te halen"

Etienne De Vel nam op 2 juli 2024 officieel afscheid van de sector. Hij studeerde af in het graduaat boekhouden-informatica in Turnhout en begon zijn carrière in 1983 bij de maritieme groep Cobelfret in Antwerpen. Na een jaar groeide hij door naar een operationele functie en later een commerciële functie. “Mijn vader geloofde sterk in het principe van ‘onderaan de ladder beginnen’. Door alle treden van de ladder te beklimmen, kunnen mensen je niets wijsmaken”, vertelt De Vel. “Dankzij mijn opgedane werkervaring bij verschillende departementen en diensten, stond ik stevig in mijn schoenen, bij zowel collega’s als bij tegenpartijen. Ik wist waarover ik sprak.”

Bedrijfswaarden

Cobelfret trad op als commercieel en havenagent van Fednav. In 1987 maakte De Vel de overstap naar Fednav Belgium als assistant chartering manager. In 2000 werd hij benoemd tot commercieel directeur en in 2005 werd hij lid van de raad van bestuur. Hij was meer dan dertig jaar trouw aan het bedrijf.

“Ik heb veel gegeven, maar ook ontzettend veel teruggekregen. Het was een grote eer om voor de eigenaren van Fednav, Ladi en Paul Pathy, te mogen werken. Zij droegen het belang van normen en waarden, zoals toewijding, transparantie, eerlijkheid en respect, hoog in het vaandel en handelden altijd correct. Ik werd door Fednav behandeld als deel van de familie en heb mijn werk met veel plezier gedaan. Ondanks het feit dat ik andere jobaanbiedingen heb gekregen, heb ik er nooit aan gedacht om bij Fednav weg te gaan”, zegt hij.

FALLine

Fednav is met een vloot van 120 schepen (waarvan een vijftigtal Lakers) marktleider op de Grote Meren in Noord-Amerika en Arctisch Canada. De Canadese operator is ook sterk aanwezig in de Middellandse Zee, Zuid-Amerika en het Verre Oosten. Vanuit Antwerpen heeft Fednav de outbound lijndienst FALLine richting de Saint Lawrence-rivier en de Grote Meren, hoofdzakelijk voor het vervoer van Europees staal. Als teruglading naar Noord-Europa nemen de schepen bulklading zoals granen en kolen van de Canadese Midwest mee.

Pathy en Cigrang

Fednav kende zijn eerste grote successen op de Grote Meren vanaf het einde van de jaren vijftig tijdens de ‘gouden tijden’ in de automobielindustrie. In de tweede helft van de vorige eeuw vestigden veel autofabrikanten zich in Detroit, gelegen tussen Lake Huron en Lake Erie. De familie Pathy sloot een akkoord met de familie Cigrang, eigenaar van Cobelfret, om als agentuur Fednav te vertegenwoordigen op de trans-Atlantische staaldienst FALLine.

Cobelfret was gespecialiseerd in het transport van kolen en ijzererts en had een groot netwerk aan staalproducenten tot zijn beschikking. De samenwerking tussen beide familiebedrijven hield tot het eind van de jaren ‘90 stand. “Ze waren sterk in hun eigen vaargebied en vulden elkaar perfect aan”, zegt hij. “Er heerste geen competitie, maar harmonie. De verstandhouding is nog altijd heel goed. Het personeel van Fednav Belgium werkt bijvoorbeeld nog altijd met Cobelfret onder hetzelfde dak aan de Sneeuwbes­laan”, vertelt De Vel.

De carrier groeide doorheen de jaren uit tot wereldwijd marktleider op het gebied van drogebulkvervoer en biedt een breed scala aan maritieme transportdiensten, waaronder lijnvaart, stuwadoorsdiensten, logistiek en terminalafhandeling. Fednav wordt vandaag geleid door Paul Pathy, de zoon van Ladi Pathy.

De Vel zette mee zijn schouders onder de groei van het bedrijf. Het pad liep daarom niet over rozen. “Begin jaren ‘80 waren heel moeilijke tijden. Er was een aanhoudende zwakte in de markt en weinig werkzekerheid. We moesten knokken om staalcontracten binnen te halen. Die opdracht werd nog een pak uitdagender wanneer er staalfabrikanten fuseerden, zoals Arbed, Aceralia en Usinor, die in 2002 samensmolten tot Arcelor. Vier jaar later fuseerde Arcelor met Mittal Steel tot ArcelorMittal. Hoe groter onze klant werd, hoe meer concurrentie op de loer lag”, vertelt hij.

Slimme investeringen

Een van de hoekstenen van de strategie en filosofie die Ladi Pathy zijn bedrijf meegaf, was om op Triple A-klanten te mikken die zelf ook bereid zijn te investeren in sterke partnerschappen op lange termijn en samen met dat solide cliënteel te groeien. “Ik heb harde onderhandelingen gevoerd. Dat kostte veel energie, maar samen met mijn team zijn we in die 24 jaar nooit klanten kwijtgeraakt”, zegt hij. “Het is altijd makkelijker om nummer één te worden dan te blijven. Dankzij onze uitstekende service, flexibiliteit, bedrijfswaarden, een jonge en duurzame vloot en slimme investeringen, hebben we het verschil kunnen maken. Zo hadden we een volledig nieuwe, op maat van de Grote Meren gesneden (handysize) Laker van 37.000 dwt ontwikkeld. Een ‘730’er’ is 222 meter lang, wat de exacte lengte is van de kleinste sluis op de Grote Meren. Daardoor konden we in totaal 25.000 ton vervoeren. Dat is 7.000 ton meer dan onze concurrentie kon laden.” De huidige vlootvernieuwing financiert Fednav hoofdzakelijk met eigen middelen, wat een uitzonderlijke prestatie is in de scheepvaart.

‘Federals’ of ‘Federallekes’

Antwerpen blijft nog altijd met stip de belangrijkste laadhaven voor Fednav. Jaarlijks zijn er van maart tot midden november (vanaf december sluiten de Grote Meren door ijsvorming) gemiddeld 40 à 45 afvaarten. De ‘Federals’ of ‘Federallekes’ in de Antwerpse volksmond, laden bij staal- en general-cargobehandelaar PSA Breakbulk aan Kaai 502. “Antwerpen is erin geslaagd om veel vracht te consolideren. Het is een betrouwbare haven met internationaal erkende knowhow.”

Lees verder onder de foto.

Hete adem in de nek

Ondanks het feit dat de Scheldehaven met zijn geografische positie naar het Europese hinterland toe een grote troef heeft, moet ook Antwerpen knokken om koploper te blijven in de stukgoedmarkt. “De laatste jaren kijken verladers steeds meer naar de naburige havens, zoals Duinkerke, Bremen, Brake en Hamburg. Fednav voert daarom testzendingen uit om te evalueren hoe de logistiek in die havens verloopt”, zegt De Vel. “Het extreem laagwater in de Rijn en de Elbe maakt het soms moeilijk om lading vanuit het hinterland in Antwerpen te krijgen. Het spoor is daarom vaak de beste optie, maar de lading geraakt niet altijd op tijd bij de terminal. We proberen de grote volumes hier te houden, maar het is uiteindelijk de klant die beslist waar hij zijn lading naartoe stuurt. Als de aanvoerlijnen worden afgesneden, zal de cargo een andere weg zoeken.”

Ik hoop dat breakbulk in Antwerpen niet in een hoekje wordt gedrukt

De Vel hoopt dat Antwerpen de Port of Call voor breakbulk kan blijven, maar heeft daar zijn bedenkingen bij. “De Antwerpse haven heeft zijn drijfveer een beetje verloren”, zegt hij. “Voormalig havenbaas Eddy Bruyninckx was een man met kennis van zaken en was heel gedreven en gemotiveerd. Mede dankzij hem overschreed Antwerpen in 2015 de symbolische drempel van 200 miljoen ton behandelde goederen. Het is zeker niet zo dat we geen gehoor krijgen bij Port of Antwerp-Bruges, maar ik vraag me af in welke mate Antwerpen nog de kaart van breakbulk trekt. De focus lijkt me vandaag veel meer op investeringen in hernieuwbare energie te liggen.”

“Daarnaast worden er ook terminals verkocht die in grote entiteiten worden opgenomen”, gaat hij verder. “Ik stel me de vraag in hoeverre breakbulkspelers in een monopolie zullen terechtkomen en of er daarbij al dan niet voor stukgoed voldoende plaats op de kades zal worden vrijgehouden. Ik hoop dat de stukgoedactiviteiten, die Antwerpen groot hebben gemaakt, naar de toekomst toe niet in een hoekje worden gedrukt.”

Familie

Hoewel de shipping hem na aan het hart ligt, wil De Vel nu vooral van zijn pensioen genieten. “Ik doe nooit half werk en heb lange uren geklopt. Ik ging ook vaak naar het buitenland waardoor ik minder vaak thuis was en niet altijd deelde in de opvoeding van mijn kinderen. Een gezin is de hoeksteen van de samenleving en het is nu tijd om samen met mijn echtgenote met volle teugen van onze kinderen en kleinkinderen te genieten”, vertelt hij. “De scheepvaartsector is een afgesloten hoofdstuk, maar ik vergeet mijn werkfamilie niet. Ik ben enorm dankbaar voor de teams in Antwerpen en Montréal waarmee ik mocht samenwerken. Ik zal mijn oud-collega’s altijd een luisterend oor bieden en hen bijstaan met raad en daad als zij dat wensen. Natuurlijk ben ik ook de verantwoordelijken van onze klanten heel dierbaar voor het vertrouwen dat ze ons steeds hebben gegeven. Zonder die ondersteuning zouden we nooit staan waar we nu staan.”

Schitterende toekomst

John Michielssen volgt De Vel op als nieuwe directeur van FALLine in Antwerpen. “Zijn toewijding, strategisch inzicht en indrukwekkende staat van dienst maken dat ik er alle vertrouwen in heb dat Fednav Belgium een schitterende toekomst tegemoet gaat”, zegt De Vel.