Ilse Verdonck verdiende van 2016 tot 2023 haar sporen bij Van Moer Logistics, voor ze de overstap maakte naar Multimodaal.Vlaanderen. Daar begeleidt ze bedrijven bij de omschakeling naar multimodaal vrachtvervoer. Daarnaast is Verdonck ook actief als lector bij onder meer Portilog/Portiskills en Thomas More Hogeschool. Bij theatergezelschap Kamer Edelweiss Toneel (KET) staat ze binnenkort op de planken in een wel heel bijzondere rol.

Van lesgeven naar acteren, het is maar een kleine stap?

Ilse Verdonck: “Ik vind het vooral leuk om iemand anders te spelen. Zo kun je eens in de huid kruipen van iemand anders en dingen zeggen die je zelf nooit zou (kunnen) zeggen. Al vind ik het wel bizar dat je vaak een rol krijgt die op een of andere manier wel bij je past … En zo kun je er ook makkelijk iets van jezelf in leggen.”

Van waar komt de passie voor het acteren?

“Als kind heb ik altijd dictie en voordracht gevolgd, en aan de academie leerde ik dwarsfluit en piano. Helaas heb ik nooit de tijd gehad om er iets mee te doen. Tot ik door Kamer Edelweiss Toneel (KET) uit Beveren in 2018 werd gevraagd om mee te spelen in een grote productie: ‘Parochie van miserie’. Dat was een omvangrijk stuk met meer dan 50 acteurs en halverwege viel er een actrice uit. Ik heb dan de rol van Virginie, één van de wasvrouwen op mij genomen en dat stuk dan als vervanger gespeeld. Ik vond het zo leuk dat ik het wou blijven doen.”

En nu kruip je in de huid van een non?

“Klopt, het stuk heet ‘Nondedju’ en speelt zich af in een klooster van de ‘arme klaren’, een kloosterorde die zelfbedruipend moet zijn. Zij maken alles zelf en moeten leven van bedeltochten. Het zijn dus letterlijk arme klaren, die volledig zijn afgeschermd van de moderne wereld.”

“In ons klooster zitten er een aantal zusters, en bij elke zuster is er wel een hoek af. Het is dus een komedie, maar eigenlijk ook een beetje een tragikomedie. Ik mag niet te veel verklappen, maar er treedt een nieuwe zuster toe in het klooster en dat zorgt voor heel wat opschudding. Zelf speel ik zuster Mathilde, de ‘kasbewaarster’. Een van mijn karaktertrekken is dat ik bij moeder overste altijd op een goed blaadje wil staan …”

Heb je nog zenuwen om op te treden?

“Ik heb geen last van plankenkoorts, maar tijdens de generale repetitie merk je wel dat er een soort spanning in de lucht hangt. Maar dat is dan meer spanning of alles wel goed gaat, of iedereen zijn tekst en plaats kent, enzovoort. Het kan altijd gebeuren dat er iemand iets verkeerd zegt, en daardoor kun je elkaar in de war brengen. Vandaar moet je niet alleen je eigen tekst goed kennen, maar ook de het laatste stukje voorgaande tekst van je tegenspeler omdat je je daarop baseert.”

“Het is ook opmerkelijk dat de sfeer tijdens een voorstelling ook afhankelijk is van het publiek op dat moment. Soms reageert een zaal anders op bepaalde situaties, of lachen ze met andere grappen. Elk publiek heeft zo een heel eigen dynamiek.”

Hoe ziet de voorbereiding eruit?

“De voorbereiding is steeds afhankelijk van de regisseur. Na de rolverdeling is er altijd een eerste lezing, waar de tekst grondig wordt doorgenomen en eventueel wordt aangepast. Daarna wordt er gestart met de repetities – dat is traditioneel enkele maanden voor de voorstelling – en moeten de teksten al grotendeels gekend zijn. Daarnaast moet je ook bepaalde bewegingen inoefenen, net zoals bepaalde acties op het podium.

“Meestal wordt er twee keer per week gerepeteerd, tot de laatste twee weken voor de generale repetitie: dan wordt er dagelijks gerepeteerd. De generale repetitie gaat vooraf aan het weekend dat er wordt gespeeld.”

“Met ons gezelschap KET spelen we drie tot vier stukken per jaar, en om de 5 jaar een groot stuk. Daar wordt dan een periode van 9 maanden voor gerepeteerd. Als je zo’n lange periode naar een stuk hebt toegeleefd, dan val je na de laatste voorstelling wel in een zwart gat. Gelukkig heb ik nog voldoende hobby’s naast het acteren, zoals koken bijvoorbeeld, en heb ik dus altijd wel genoeg om handen …”

Het stuk ‘Nondedju’ van KET wordt gespeeld op 6, 7 en 8 december in theaterzaal CC Ter Vesten in Beveren. Meer info en tickets via de website.

Ilse Verdonck verdiende van 2016 tot 2023 haar sporen bij Van Moer Logistics, voor ze de overstap maakte naar Multimodaal.Vlaanderen. Daar begeleidt ze bedrijven bij de omschakeling naar multimodaal vrachtvervoer. Daarnaast is Verdonck ook actief als lector bij onder meer Portilog/Portiskills en Thomas More Hogeschool. Bij theatergezelschap Kamer Edelweiss Toneel (KET) staat ze binnenkort op de planken in een wel heel bijzondere rol.

Van lesgeven naar acteren, het is maar een kleine stap?

Ilse Verdonck: “Ik vind het vooral leuk om iemand anders te spelen. Zo kun je eens in de huid kruipen van iemand anders en dingen zeggen die je zelf nooit zou (kunnen) zeggen. Al vind ik het wel bizar dat je vaak een rol krijgt die op een of andere manier wel bij je past … En zo kun je er ook makkelijk iets van jezelf in leggen.”

Van waar komt de passie voor het acteren?

“Als kind heb ik altijd dictie en voordracht gevolgd, en aan de academie leerde ik dwarsfluit en piano. Helaas heb ik nooit de tijd gehad om er iets mee te doen. Tot ik door Kamer Edelweiss Toneel (KET) uit Beveren in 2018 werd gevraagd om mee te spelen in een grote productie: ‘Parochie van miserie’. Dat was een omvangrijk stuk met meer dan 50 acteurs en halverwege viel er een actrice uit. Ik heb dan de rol van Virginie, één van de wasvrouwen op mij genomen en dat stuk dan als vervanger gespeeld. Ik vond het zo leuk dat ik het wou blijven doen.”

En nu kruip je in de huid van een non?

“Klopt, het stuk heet ‘Nondedju’ en speelt zich af in een klooster van de ‘arme klaren’, een kloosterorde die zelfbedruipend moet zijn. Zij maken alles zelf en moeten leven van bedeltochten. Het zijn dus letterlijk arme klaren, die volledig zijn afgeschermd van de moderne wereld.”

“In ons klooster zitten er een aantal zusters, en bij elke zuster is er wel een hoek af. Het is dus een komedie, maar eigenlijk ook een beetje een tragikomedie. Ik mag niet te veel verklappen, maar er treedt een nieuwe zuster toe in het klooster en dat zorgt voor heel wat opschudding. Zelf speel ik zuster Mathilde, de ‘kasbewaarster’. Een van mijn karaktertrekken is dat ik bij moeder overste altijd op een goed blaadje wil staan …”

Heb je nog zenuwen om op te treden?

“Ik heb geen last van plankenkoorts, maar tijdens de generale repetitie merk je wel dat er een soort spanning in de lucht hangt. Maar dat is dan meer spanning of alles wel goed gaat, of iedereen zijn tekst en plaats kent, enzovoort. Het kan altijd gebeuren dat er iemand iets verkeerd zegt, en daardoor kun je elkaar in de war brengen. Vandaar moet je niet alleen je eigen tekst goed kennen, maar ook de het laatste stukje voorgaande tekst van je tegenspeler omdat je je daarop baseert.”

“Het is ook opmerkelijk dat de sfeer tijdens een voorstelling ook afhankelijk is van het publiek op dat moment. Soms reageert een zaal anders op bepaalde situaties, of lachen ze met andere grappen. Elk publiek heeft zo een heel eigen dynamiek.”

Hoe ziet de voorbereiding eruit?

“De voorbereiding is steeds afhankelijk van de regisseur. Na de rolverdeling is er altijd een eerste lezing, waar de tekst grondig wordt doorgenomen en eventueel wordt aangepast. Daarna wordt er gestart met de repetities – dat is traditioneel enkele maanden voor de voorstelling – en moeten de teksten al grotendeels gekend zijn. Daarnaast moet je ook bepaalde bewegingen inoefenen, net zoals bepaalde acties op het podium.

“Meestal wordt er twee keer per week gerepeteerd, tot de laatste twee weken voor de generale repetitie: dan wordt er dagelijks gerepeteerd. De generale repetitie gaat vooraf aan het weekend dat er wordt gespeeld.”

“Met ons gezelschap KET spelen we drie tot vier stukken per jaar, en om de 5 jaar een groot stuk. Daar wordt dan een periode van 9 maanden voor gerepeteerd. Als je zo’n lange periode naar een stuk hebt toegeleefd, dan val je na de laatste voorstelling wel in een zwart gat. Gelukkig heb ik nog voldoende hobby’s naast het acteren, zoals koken bijvoorbeeld, en heb ik dus altijd wel genoeg om handen …”

Het stuk ‘Nondedju’ van KET wordt gespeeld op 6, 7 en 8 december in theaterzaal CC Ter Vesten in Beveren. Meer info en tickets via de website.