Wie op zaterdag 20 juli voorbij het Antwerpse Asiadok reed, kon een indrukwekkende groep van een tiental binnenschepen bij elkaar zien liggen, versierd met wel honderden vlaggen. Die dag trad Kevin De Koninck, binnenschipper van de ‘Ancolia’, in het huwelijk met Demy Van de Cappelle. Het paar heeft al drie jonge zonen.

De Koninck komt zelf uit een schippersfamilie. “Ik ben al de zesde generatie en wilde daarom een huwelijksdag in aloude schipperstraditie. Mijn vrouw komt van de wal, dus voor haar was dit zeker bijzonder, al hadden we samen al eerder enkele huwelijksfeesten van binnenschippers bijgewoond”, vertelt Kevin De Koninck.

Ik zag heel wat schepen bij elkaar liggen in het Asiadok?

“Volgens de traditie verzamelen vrienden en familie hun schepen op dezelfde plek. Om aan te kondigen dat er een huwelijk op til staat, worden alle schepen versierd met veelkleurige vlaggen”, zegt hij. “Ik had bij de Antwerpse stadshaven een aanvraag ingediend voor een vijftiental schepen. We kregen uiteindelijk toestemming voor tien schepen. Enkele schepen waren langer dan 135 meter en konden omwille van de passageplanning ter hoogte van de Oosterweelwerken in het Straatsburgdok niet meer binnen in de Stadshaven. We mochten zes schepen naast elkaar leggen, maar moesten wel de doorgang voor de rondvaartboot van Flandria garanderen.”

De nacht voor het huwelijk ben je niet welkom op je eigen schip?

“Ik ben op vrijdagnacht op het schip ‘Serena’ van mijn ouders gaan slapen. Op zaterdagochtend heb ik mijn vrouw opgehaald aan boord van ons eigen schip. Vervolgens zijn we aan wal gegaan waar er een mooie bloemenboog stond, versierd met witte bloemen. Op het moment dat de bruid van boord stapt klinkt er luid getoeter van alle schepen. Daar worden dan ook meteen de eerste foto’s genomen en volgt er een kleine receptie voor vrienden en familie. Mede door het luide getoeter hadden we heel wat bekijks”, lacht hij. “Vervolgens gingen we naar het gemeentehuis van Brasschaat.”

“‘s Avonds tijdens het huwelijksfeest hebben we nog voor alle dames een boeketje bloemen voorzien. De mannen kregen een fles wijn mee naar huis, verpakt in een doosje met daarop een afbeelding van ons schip. Na het feest hebben we de nacht doorgebracht in een nabijgelegen hotel.”

“Ons schip werd op zaterdag nog even op een ludieke manier aangepakt door de vlaggers die aan boord waren gebleven. Zo vonden we zondagochtend onder andere 40 kilo confetti en een hoop badeendjes verspreid over onze woonvertrekken”, lacht hij.

Je bent van de zesde generatie binnenschippers. Nemen je zonen het binnenkort over?

“Onze oudste zoon van vijf is alvast helemaal gebeten door de binnenvaartmicrobe. Hij komt soms ‘s avonds in de stuurhut en vraagt me dan of hij het roer mag overnemen als hij ziet dat ik er wat moe uitzie (lacht). Dus ik kan wel stellen dat de zevende generatie staat te popelen om het roer over te nemen.”

Wie op zaterdag 20 juli voorbij het Antwerpse Asiadok reed, kon een indrukwekkende groep van een tiental binnenschepen bij elkaar zien liggen, versierd met wel honderden vlaggen. Die dag trad Kevin De Koninck, binnenschipper van de ‘Ancolia’, in het huwelijk met Demy Van de Cappelle. Het paar heeft al drie jonge zonen.

De Koninck komt zelf uit een schippersfamilie. “Ik ben al de zesde generatie en wilde daarom een huwelijksdag in aloude schipperstraditie. Mijn vrouw komt van de wal, dus voor haar was dit zeker bijzonder, al hadden we samen al eerder enkele huwelijksfeesten van binnenschippers bijgewoond”, vertelt Kevin De Koninck.

Ik zag heel wat schepen bij elkaar liggen in het Asiadok?

“Volgens de traditie verzamelen vrienden en familie hun schepen op dezelfde plek. Om aan te kondigen dat er een huwelijk op til staat, worden alle schepen versierd met veelkleurige vlaggen”, zegt hij. “Ik had bij de Antwerpse stadshaven een aanvraag ingediend voor een vijftiental schepen. We kregen uiteindelijk toestemming voor tien schepen. Enkele schepen waren langer dan 135 meter en konden omwille van de passageplanning ter hoogte van de Oosterweelwerken in het Straatsburgdok niet meer binnen in de Stadshaven. We mochten zes schepen naast elkaar leggen, maar moesten wel de doorgang voor de rondvaartboot van Flandria garanderen.”

De nacht voor het huwelijk ben je niet welkom op je eigen schip?

“Ik ben op vrijdagnacht op het schip ‘Serena’ van mijn ouders gaan slapen. Op zaterdagochtend heb ik mijn vrouw opgehaald aan boord van ons eigen schip. Vervolgens zijn we aan wal gegaan waar er een mooie bloemenboog stond, versierd met witte bloemen. Op het moment dat de bruid van boord stapt klinkt er luid getoeter van alle schepen. Daar worden dan ook meteen de eerste foto’s genomen en volgt er een kleine receptie voor vrienden en familie. Mede door het luide getoeter hadden we heel wat bekijks”, lacht hij. “Vervolgens gingen we naar het gemeentehuis van Brasschaat.”

“‘s Avonds tijdens het huwelijksfeest hebben we nog voor alle dames een boeketje bloemen voorzien. De mannen kregen een fles wijn mee naar huis, verpakt in een doosje met daarop een afbeelding van ons schip. Na het feest hebben we de nacht doorgebracht in een nabijgelegen hotel.”

“Ons schip werd op zaterdag nog even op een ludieke manier aangepakt door de vlaggers die aan boord waren gebleven. Zo vonden we zondagochtend onder andere 40 kilo confetti en een hoop badeendjes verspreid over onze woonvertrekken”, lacht hij.

Je bent van de zesde generatie binnenschippers. Nemen je zonen het binnenkort over?

“Onze oudste zoon van vijf is alvast helemaal gebeten door de binnenvaartmicrobe. Hij komt soms ‘s avonds in de stuurhut en vraagt me dan of hij het roer mag overnemen als hij ziet dat ik er wat moe uitzie (lacht). Dus ik kan wel stellen dat de zevende generatie staat te popelen om het roer over te nemen.”