Zomerreeks: de passie van douanier Wouter Verlinde voor reptielen

Reportage, Douane
Melanie De Vrieze
Wouter Verlinde ontsmet de afgodslang in een quarantainebak.
Wouter Verlinde ontsmet de afgodslang in een quarantainebak. © Wouter Verlinde

In de haven van Zeebrugge scant Wouter Verlinde als douanier dagelijks de containers. Voor onze zomerreeks vertelt hij over zijn liefde voor reptielen en zijn vrijwilligerswerk bij SOS Reptiel.

Wouter Verlinde werkt als douanier bij de havenbrigade van Zeebrugge. Terwijl hij overdag containers scant op zoek naar illegale goederen, besteedt hij zijn vrije tijd als vrijwilliger bij SOS Reptiel in Ichtegem, een organisatie die zich inzet voor de bescherming en verzorging van reptielen.

Zijn fascinatie voor de dieren begon enkele jaren geleden bij het in huis halen van zijn eerste reptiel. Zijn interesse werd sindsdien alleen maar groter. “Reptielen zijn fantastische dieren”, vertelt hij enthousiast. “Het zijn de meest dinosaurusachtige dieren, die zich aan allerlei omstandigheden hebben aangepast en daardoor altijd overleefden.”

Vrijwilliger

Toen hij op Facebook zag dat SOS Reptiel nog vrijwilligers zocht, stelde hij zich onmiddellijk kandidaat. Wekelijks brengt hij acht uur door in het reptielencentrum. “Ik werk in shifts, dus ik kan in de voormiddag vier uur de dieren verzorgen. Dat gaat van waterbakken verversen over groenten snijden voor de herbivoren tot het voederen van de slangen met diepvriesmuizen.”

Lees verder onder de foto.

Wouter Verlinde geeft groenten aan de groene leguaan.
Wouter Verlinde geeft groenten aan de groene leguaan. © Wouter Verlinde

Naast de dagelijkse verzorging, biedt Wouter Verlinde medische eerste hulp en medicatie toe. Hij transporteert ook zieke dieren naar de faculteit dierengeneeskunde in Merelbeke. “Soms haal ik ook dieren op bij particulieren of breng ik gevonden dieren naar ons asiel”, voegt hij eraan toe.

Cargodieren

De redenen waarom reptielen bij SOS Reptiel terechtkomen, zijn uiteenlopend. “We hebben veel waterschildpadden die in het wild zijn uitgezet en korenslangen die na hun winterslaap worden gevonden door wandelaars,” zegt hij. Daarnaast verblijven er ook illegale dieren, die door de politie in beslag genomen zijn. “We hebben een hondskopboa die binnenkort naar de zoo van Antwerpen verhuist.”

Ten slotte komen er ook cargodieren terecht in Ichtegem. Vaak belanden die dieren per toeval in containers met bijvoorbeeld een lading tropisch hout. “Bij het uitladen worden de extra aanwezigen opgemerkt.” Voor logistieke bedrijven heeft Wouter Verlinde een duidelijke boodschap. “Als je een cargodier tegenkomt, neem dan een foto, stuur een bericht naar SOS Reptiel en bel de brandweer. Probeer het dier niet zelf te vangen.”

Hij verwijst naar de medewerkers van een bedrijf in Gent die eens een gevaarlijke gifslang probeerden te vangen. Daarbij werd toen een van de werknemers gebeten. “Dat is een gevaarlijke situatie. Het is beter om het dier in de gaten te houden en geen interactie aan te gaan. Je weet nooit over welke soort het gaat. Het is moeilijk om op het zicht te bepalen of het dier gevaarlijk is.”

Vaste verblijfplaats

Alle legale dieren zoals koningspythons, baardagamen en korenslangen, kunnen na controle en eventuele quarantaineperiode geadopteerd worden. “Voor de illegale dieren zoeken we een vaste verblijfplaats, zowel bij SOS Reptiel als andere dierenparken, waaronder de zoo.”

SOS Reptiel werkt hard aan een nieuwbouw die de krokodilachtigen een vaste verblijfplaats zal geven. De bouw gaat traag maar gestaag vooruit. “Als vzw leven we van giften. We geven ook educatieve opleidingen, bijvoorbeeld aan de brandweer hoe ze reptielen moeten vangen.”

Werken met een kaaiman of een grote leguaan brengt risico’s met zich mee, maar Wouter Verlinde voelt zich veilig dankzij de gedegen opleiding die hij kreeg. “Al onze dieren hebben ook een kleurencode – van groen tot rood – die het risico aangeeft. Sommige vrijwilligers verzorgen alleen de dieren met groene code, terwijl anderen ook met gevaarlijkere dieren aan de slag mogen. De verzorging van een boa constrictor van twee meter vijftig geeft wel nog altijd een adrenalineboost. Als je weet wat je doet, valt het gevaar best mee”, besluit hij.

Zomerreeks: de passie van douanier Wouter Verlinde voor reptielen – Flows

Zomerreeks: de passie van douanier Wouter Verlinde voor reptielen

Reportage, Douane
Melanie De Vrieze
Wouter Verlinde ontsmet de afgodslang in een quarantainebak.
Wouter Verlinde ontsmet de afgodslang in een quarantainebak. © Wouter Verlinde

In de haven van Zeebrugge scant Wouter Verlinde als douanier dagelijks de containers. Voor onze zomerreeks vertelt hij over zijn liefde voor reptielen en zijn vrijwilligerswerk bij SOS Reptiel.

Wouter Verlinde werkt als douanier bij de havenbrigade van Zeebrugge. Terwijl hij overdag containers scant op zoek naar illegale goederen, besteedt hij zijn vrije tijd als vrijwilliger bij SOS Reptiel in Ichtegem, een organisatie die zich inzet voor de bescherming en verzorging van reptielen.

Zijn fascinatie voor de dieren begon enkele jaren geleden bij het in huis halen van zijn eerste reptiel. Zijn interesse werd sindsdien alleen maar groter. “Reptielen zijn fantastische dieren”, vertelt hij enthousiast. “Het zijn de meest dinosaurusachtige dieren, die zich aan allerlei omstandigheden hebben aangepast en daardoor altijd overleefden.”

Vrijwilliger

Toen hij op Facebook zag dat SOS Reptiel nog vrijwilligers zocht, stelde hij zich onmiddellijk kandidaat. Wekelijks brengt hij acht uur door in het reptielencentrum. “Ik werk in shifts, dus ik kan in de voormiddag vier uur de dieren verzorgen. Dat gaat van waterbakken verversen over groenten snijden voor de herbivoren tot het voederen van de slangen met diepvriesmuizen.”

Lees verder onder de foto.

Wouter Verlinde geeft groenten aan de groene leguaan.
Wouter Verlinde geeft groenten aan de groene leguaan. © Wouter Verlinde

Naast de dagelijkse verzorging, biedt Wouter Verlinde medische eerste hulp en medicatie toe. Hij transporteert ook zieke dieren naar de faculteit dierengeneeskunde in Merelbeke. “Soms haal ik ook dieren op bij particulieren of breng ik gevonden dieren naar ons asiel”, voegt hij eraan toe.

Cargodieren

De redenen waarom reptielen bij SOS Reptiel terechtkomen, zijn uiteenlopend. “We hebben veel waterschildpadden die in het wild zijn uitgezet en korenslangen die na hun winterslaap worden gevonden door wandelaars,” zegt hij. Daarnaast verblijven er ook illegale dieren, die door de politie in beslag genomen zijn. “We hebben een hondskopboa die binnenkort naar de zoo van Antwerpen verhuist.”

Ten slotte komen er ook cargodieren terecht in Ichtegem. Vaak belanden die dieren per toeval in containers met bijvoorbeeld een lading tropisch hout. “Bij het uitladen worden de extra aanwezigen opgemerkt.” Voor logistieke bedrijven heeft Wouter Verlinde een duidelijke boodschap. “Als je een cargodier tegenkomt, neem dan een foto, stuur een bericht naar SOS Reptiel en bel de brandweer. Probeer het dier niet zelf te vangen.”

Hij verwijst naar de medewerkers van een bedrijf in Gent die eens een gevaarlijke gifslang probeerden te vangen. Daarbij werd toen een van de werknemers gebeten. “Dat is een gevaarlijke situatie. Het is beter om het dier in de gaten te houden en geen interactie aan te gaan. Je weet nooit over welke soort het gaat. Het is moeilijk om op het zicht te bepalen of het dier gevaarlijk is.”

Vaste verblijfplaats

Alle legale dieren zoals koningspythons, baardagamen en korenslangen, kunnen na controle en eventuele quarantaineperiode geadopteerd worden. “Voor de illegale dieren zoeken we een vaste verblijfplaats, zowel bij SOS Reptiel als andere dierenparken, waaronder de zoo.”

SOS Reptiel werkt hard aan een nieuwbouw die de krokodilachtigen een vaste verblijfplaats zal geven. De bouw gaat traag maar gestaag vooruit. “Als vzw leven we van giften. We geven ook educatieve opleidingen, bijvoorbeeld aan de brandweer hoe ze reptielen moeten vangen.”

Werken met een kaaiman of een grote leguaan brengt risico’s met zich mee, maar Wouter Verlinde voelt zich veilig dankzij de gedegen opleiding die hij kreeg. “Al onze dieren hebben ook een kleurencode – van groen tot rood – die het risico aangeeft. Sommige vrijwilligers verzorgen alleen de dieren met groene code, terwijl anderen ook met gevaarlijkere dieren aan de slag mogen. De verzorging van een boa constrictor van twee meter vijftig geeft wel nog altijd een adrenalineboost. Als je weet wat je doet, valt het gevaar best mee”, besluit hij.