Jan De Voght is sinds 1 november 2022 aan de slag bij CERN in Zwitserland. Dat onderzoekscentrum doet fundamenteel onderzoek naar elementaire deeltjes. De Voght was daarvoor meer dan vier jaar actief als technisch directeur bij de haven van Cotonou in Benin.
“We zijn op 29 oktober 2022 met het hele gezin van Cotonou naar Zwitserland verhuisd”, vertelt Jan De Voght. “CERN (Centrum voor Nucleair Onderzoek in Genève) is binnen een ingenieursopleiding zowat de ‘heilige Graal’. Het is het grootste laboratorium ter wereld en dé referentie op het vlak van technologie en onderzoek. Ik ben de werking, activiteiten en publicaties van CERN altijd vanop afstand blijven volgen. Toen ik begin dit jaar een vacature zag verschijnen als ‘head of CERN’s electrical infrastructure’, wist ik meteen dat die job me op het lijf was geschreven. Hoewel ik heel graag voor Port of Antwerp heb gewerkt, was het een ‘once-in-a-lifetime opportunity’ en ben ik de uitdaging aangegaan.”
Ontstaan universum
“CERN heeft niet alleen de fantastische missie om onderzoek te voeren naar het ontstaan van het universum, maar heeft ook de meerwaarde in andere onderzoeksdomeinen bewezen. Ik denk aan toepassingen voor medische beeldvorming en de verbetering van stralingsdetectie en -bescherming”, vertelt hij. “Dat je als ingenieur hieraan je steentje kan bijdragen, is ongelooflijk. Alle experimenten worden gepowerd door elektriciteit. Als head of electrical infrastructure heb ik een leidinggevende rol en ben ik verantwoordelijk voor de ontwikkeling, het onderhoud en de operaties van het hoogspannings- en laagspanningsnet.”
Werk in Cotonou
De Voght is elektrisch ingenieur van opleiding. In augustus 2007 ging hij aan de slag als p
“Ik heb Cotonou achtergelaten met nog heel veel werk”, grapt hij. “Er is al heel wat verwezenlijkt waar ik bijzonder trots op ben. Ik zal het Havenbedrijf Antwerpen altijd dankbaar zijn dat ik deze kans heb gekregen. Het was een fantastische ervaring.”
Voldoening
Sinds 2018 doen de havenautoriteiten van Cotonou een beroep op de expertise van Port of Antwerp – vandaag bekend als Port of Antwerp-Bruges – om de haven om te vormen tot een moderne haven. “Er was zo veel te doen en we hadden zo veel impact op de haven van Cotonou, dat je dagelijks ideeën realiteit zag worden. Daar haalde ik veel voldoening uit”, vertelt hij.
In vrede
“In Cotonou was ik vooral verantwoordelijk voor onderhoud en investeringsprojecten”, gaat hij verder. “Ook zag ik erop toe dat versleten infrastructuur op tijd werd vervangen. We streefden er voortdurend naar om de haven klaar te stomen voor de toekomst, zodat ze de concurrentie kon aangaan met andere havens en naburige landen. Mijn oud-collega’s, waaronder havendirecteur Joris Thijs, zijn doorheen de jaren ook goede vrienden geworden. Ik heb zo’n kleine twee maanden met mijn opvolger parallel gelopen en ben met een gerust gemoed en in goede vrede bij het Havenbedrijf kunnen vertrekken.”
Haven
De band met Antwerpen blijft sterk. “Mijn schoonbroer werkt in de Antwerpse haven. Het eerste wat ik ook altijd doe als ik op reis ga, is de haven bezoeken”, vertelt hij. “De haven spreekt tot de verbeelding en de maritieme sector is fantastisch. Ik zal de maritieme wereld, de collegialiteit en die gedrevenheid missen, maar ben er zeker van dat ik die mooie aspecten ook bij CERN zal vinden.”
