Op dinsdag 1 oktober gaat schoolhond Flack (14) van Havenschool VTI Zeebrugge met pensioen. Sinds Joke Knockaert vijf jaar geleden directeur werd, was de aaibare viervoeter een echt teamlid dat de leerlingen en ouders op hun gemak stelde.
Afgelopen zomer werd Flack, een aimabele Braque de Bourbonnais of French Pointer, veertien. “Omgezet naar mensenjaren, is hij nu hoogbejaard tussen tachtig en negentig”, zegt zijn baasje Joke Knockaert. Toen ze vijf jaar gelden directeur van VTI Zeebrugge werd, trok een Engelse studie haar aandacht. “Volgens de onderzoekers was de aanwezigheid van een hond op school bevorderderlijk voor het mentaal welzijn. We besloten van mijn hond Flack twee weken op proef aan te nemen. Ik had hem geadopteerd toen hij zes jaar was en wist dus dat hij een rustig en aaibaar karakter had.”
Na die weken volgde een bevraging bij alle leerlingen en ouders. “Maar liefst 93% vond dat Flack een meerwaarde was en mocht blijven. Sindsdien kwam hij bijna dagelijks mee naar school. Hij werd een echt personeelslid dat door zijn rustige aanwezigheid een huiselijke sfeer helpt te creëren en in moeilijke situaties stress wegneemt. Dat maakte een groot verschil wanneer ouders voor moeilijke zaken op gesprek komen. Tijdens zulk crisismoment gaat hij naast hen staan om zich te laten aaien, alsof hij voelt dat er een spanning weggenomen moet worden. Hij stelde al ontelbare leerlingen en ouders op hun gemak.”
Blindelings de weg vinden
Het mooiste compliment kwam van een oud-leerling. “Die stuurde me een berichtje dat hij aanvankelijk doodsbang van honden was, maar dat Flack die angst wegnam. Een andere leerling vergeleek Flack met een wandeling in het bos, je wordt er rustig van. Hij geeft de jongeren ook een goed gevoel van verantwoordelijkheid, want iedereen zorgt samen voor hem. Velen leerden bijvoorbeeld hoe je een drol moet opruimen om de buurt netjes te houden. Doordat de leerlingen of ik er vaak mee gingen wandelen, zorgde hij ook voor verbinding met de buurtbewoners.”
De voorbije vijf jaar waren directeur Joke en Flack dag en nacht en bij elkaar, maar binnenkort gaat hij thuis op rust. “Zijn gezondheid gaat achteruit. Hij kreeg cataract en kon dat lang compenseren door zijn herinneringen. Zo vond hij letterlijk blindelings zijn weg doorheen de school. Maar gaandeweg kreeg hij meer kwaaltjes en bleef hij het liefst in zijn mand in mijn kantoor. De laatste tijd kreeg hij het door zijn slechthorendheid te moeilijk en beslisten we van hem op rust te laten gaan.”
Mee op bedrijfsbezoek
Flack verdwijnt niet zomaar. “Zoals aan elk personeelslid op het einde van zijn carrière, geven we hem een mooi pensioenfeest. Op dinsdag 1 oktober krijgt hij een waardig afscheid waarvoor de leerlingen van 2B momenteel verrassingen voorbereiden. Er komt niet meteen een opvolger. Het is moeilijk om nu bij Flack thuis een jonge hond te plaatsen. Het ligt ook niet voor de hand om een dier te vinden dat even rustig en aaibaar is.”
“Een hond is een aanrader voor elk bedrijf, school of organisatie. Bij momenten van stress vormen ze een bliksemafleider die de spanning wegneemt. Iedereen zorgt er ook samen voor. Flack is niet zomaar een mascotte maar een echte medewerker die veel aan de school heeft bijgedragen. Hij ging ook vaak met mij mee op bedrijfsbezoek in het havennetwerk”, besluit Joke Knockaert.
